Meng Haoran (689-740)/ 孟浩然

Het fijne aan een goed gedicht is dat het geen houdbaarheidsdatum heeft. Ook in mindere tijden vind je wel weer ergens iets moois:

Begin van de herfst

Ongemerkt valt de herfst in, de nachten lengen,
zacht suist de frisse bries, het weer wordt troosteloos.
De zomergloed verflauwt, mijn rieten huis verstilt,
in de biezen onder aan de trap glinstert dauw.

初秋

不覺初秋夜漸長
清風習習重凄涼
炎炎暑退茅齋靜
階下叢莎有露光